Dr Magdalena Łanuszka, historyczka sztuki i miłośniczka średniowiecza opowie o fascynujących motywach związanych ze smokami, przewijających się przez literaturę i sztukę wieków średnich.
Smoki występowały w mitologiach kultur z całego świata - były to tajemnicze fantastyczne bestie: gady, które łączyły w sobie wszystkie cztery żywioły: żyć miały pod ziemią lub w wodzie, a ponadto latały i zionęły ogniem. Starożytni Rzymianie uważali, że smoki żyją na Wschodzie; w wierzeniach ludów północnych, na przykład Celtów, były to stworzenia pilnujące bram do zaświatów, strażnicy skarbów i sekretów bogów. W średniowiecznej kulturze smoki były niemal wszędzie: w sztuce sakralnej i świeckiej, w literaturze, w heraldyce i rodowych legendach, a nawet w traktatach medycznych. Liczni święci mieli w swych legendach epizody konfrontacji ze smokami. Smok zajmował też ważne miejsce w średniowiecznych traktatach o zwierzętach zwanych bestiariuszami.
Dlaczego smok boi się pantery i jak się kończyła jego konfrontacja ze słoniem? W jaki sposób produkowano barwnik zwany "smoczą krwią"? Czy możliwy był międzygatunkowy seks człowieka ze smokiem? I wreszcie - czy smok miał nieświeży oddech?
