Jeanne Mammen to niemiecka artystka związana z Berlinem, która uznanie zyskała w okresie międzywojennym jako rysowniczka i ilustratorka. W swoich pracach przedstawiała życie wielkiej metropolii, świat rozrywki i mody, charakterystyczne typy ludzi, interakcje damsko-męskie, ale również relacje pomiędzy kobietami. Nie stroniła od krytycznego spojrzenia na rzeczywistość charakterystycznego dla Nowej Rzeczowości. W okresie władzy nazistowskiej udała się na „wewnętrzną emigrację”. Poprzez swoją sztukę wyrażała sprzeciw nawiązując do awangardowych kierunków takich jak kubizm czy ekspresjonizm, uznanych przez władze za „sztukę zdegenerowaną”. Po II wojnie światowej Jeanne Mammen zmieniła swój styl, odeszła od figuracji, eksperymentowała z abstrakcją oraz – obok malarstwa – tworzyła rzeźby.
Opowiada PRZEMYSŁAW GŁOWACKI
