Handel wprawdzie tu podupadł – relacjonował sytuację miasta na lagunie jeden z dawnych historyków – lecz nagromadzone bogactwa były w XVI wieku wciąż jeszcze tak wielkie, iż arystokracja wenecka mogła beztrosko korzystać z uciech świata. Patrząc z perspektywy kilku stuleci możemy dziś przytaknąć dawnemu badaczowi – z pewnością istotnie korzystała.
Przez kolejne wieki wspominano wielkie festyny organizowane na placu św. Marka, rozwój muzyki i legendarną spuściznę literacką, rozpamiętywano zachwyt wenecjanek strojnymi szatami, powtarzano romansowe opowieści i pałacowe intrygi, podziwiano „świetną, radośnie witalną, barwną sztukę”, której najwybitniejszym przedstawicielem był Tycjan.
Twórczość mistrza rozpięta na przestrzeni niemal siedmiu dekad podlega nieustannym metamorfozom, począwszy od działalności młodzieńczej, w której – jak pisano dawniej – „szaleją niehamowane namiętności”, aż po późne prace, zachwycające dostrzeżonym przez Palmę il Giovanego „darem dobywania postaci z nicości dwiema, trzema kreskami”.
Z czasem ewoluowało malarstwo Tycjana, na przestrzeni wieków zaś zmieniały się poglądy na jego sztukę. Podczas cyklu lutowych wykładów Paweł Bień opowie o najwybitniejszym malarzu weneckim XVI stulecia oraz kolejnych interpretacjach jego bogatego dorobku. Czy rację mieli renesansowi książęta całej Europy i wielki cesarz Karol V sławiąc Tycjana jako niedoścignionego mistrza pędzla?
3 wykłady online prowadzi PAWEŁ BIEŃ.
5 LUTEGO Tajemnicze początki. Młody Tycjan.
12 LUTEGO Ulubieniec książąt i cesarzy. Dojrzała twórczość.
19 LUTEGO Dar dobywania z nicości. Późny Tycjan.
