Picasso to jeden z największych geniuszy sztuki XX wieku. Jego twórczość prowadzi nas przez różne nurty, style i tendencje tego stulecia, stale zmienia się i ewoluuje, pozostając jednak bardzo charakterystyczna, trudno pomylić prace Picassa z dziełami innych twórców.
Ale co inspirowało artystę, czy czerpał również z minionych epok, czy miał swoich mistrzów?
Picasso nigdy nie zapomniał Hiszpanii, ale potrzebował Paryża, aby stać się wielkim artystą. W 1900 roku w stolicy Francji roiło się już od modernistów. Młody Picasso naśladował surowe życie nocne Toulouse-Lautreca i wkrótce zafascynował się sztuką Degasa, Van Gogha, a przede wszystkim Cézanne'a. Okres „różowy” Picassa nawiązuje do późnych dzieł Degasa, podczas gdy Cézanne jest bogiem kubizmu. Picasso w końcu był na tyle bogaty, że kupił zamek u podnóża Mont Sainte-Victoire i w ten sposób stał się właścicielem, jak się przechwalał, widoku namalowanego przez jego bohatera Cézanne’a. Jest tam pochowany.